بررسی فراوانی ژن‌های مقاومت آنتی‌بیوتیکی سالمونلا انتریتیدیس جدا شده از دام و انسان و تعیین الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی آنها

باکتری سالمونلا یکی از اعضای خانواده انتروباکتریاسه است. عفونت حاصل از این باکتری در انسان به صورت گاستروانتریت، تب روده­ای (تیفوئید یا پاراتیفوئید) و سپتی سمی بروز می­کند. اینتگرون­های کلاس I معمول­ترین اینتگرون­های یافت شده در بین سروتیپ­های مختلف سالمونلا انتریکا می­باشند که باعث ایجاد مقاومت چندگانه آنتی­بیوتیکی و بروز مشکلاتی در درمان عفونت حاصل از این باکتری در انسان و حیوانات می‌گردند. هدف از مطالعه حاضر تعیین فراوانی اینتگرون­های کلاس I سالمونلا انتریتیدیس جدا شده از انسان و دام و تعیین الگوی حساسیت با مقاومت آنتی­بیوتیکی آنها می­باشد. در این مطالعه، نمونه­های  11 نمونه سالمونلا انتریتیدیس انسانی جدا شده از کودکان 5-1 سال بیمارستان کودکان تهران و 13 نمونه  سالمونلا انتریتیدیس دامی جدا شده از گوساله های 6 ماه تا 1 سال گاوداریهای غرب تهران که از کلکسیون میکروبی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات-دانشکده دامپزشکی اخذ شد، استفاده گردید. جهت تعیین فراوانی اینتگرون­های کلاس I آزمونMultiplex-PCR انجام گردید. آزمون تعیین حساسیت آنتی‌بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن انجام شد. نتایج نشان داد که از مجموع 11 سویه سالمونلا انتریتیدیس انسانی، اینتگرون­های کلاس I جدا سازی نگردید و از 13 سویه سالمونلا انتریتیدیس دامی 2 سویه (3/15%) دارای اینتگرون‌های کلاس I بودند. همچنین 3/36% از سویه­های سالمونلا انتریتیدیس انسانی و 8/30% از سویه‌های دامی مقاومت چندگانه آنتی‌بیوتیکی از خود نشان دادند. نتیجه­گیری اینکهدر سویه­های دارای مقاومت چندگانه فاقد اینتگرون­های کلاس I ، ژن‌های مقاومت می‌توانند بر روی پلاسمیدها، ترانسپوزون‌ها و یا کلاس های دیگر اینتگرون­ها مستقر شوند.